„Przednie brednie poobiednie” Jonasz Kofta, Stefan Friedmann /Premiera słuchowiska online/

„Dwóch facetów lubiło się spotkać i pogadać. Mieli imiona, nazwiska, zawody, miejsca zamieszkania. Znamy ich jako majstra i docenta. Byli to fachowcy. Pracowali, prowadzili życie zawodowe, społeczne, osobiste, seksualne, kulturalne i inne. Właśnie to inne życie sprawiało, że lubili po prostu rozmawiać. Temat nie grał roli. Czas również. Nie grała roli sytuacja, nie grała roli kondycja. Pieniądze nie grały roli. Obsada dramatu zwanego rzeczywistością zmniejszała się w narastającym tempie. W końcu sami rozmówcy przestali grać rolę rozmówców. Została goła rozmowa i ona teraz kreowała rozmawiających. Była jedynym powodem, dla którego istnieli. Z całej fizyczności i tożsamości ocalili tylko dwie pary nóg. W sumie cztery. I tak właśnie powstały dialogi na cztery nogi. Jedyny przypadek w dziejach ludzkości, w którym była rozmowa, a nie było rozmówców.”

W wyprodukowanych przez Teatr Mały w Tychach w ramach współfinansowanego przez Narodowe Centrum Kultury projektu proLOGOS – Festiwal Słowa Online, postaciom tym głosów użyczyli Piotr Fronczewski i Tomasz Grochoczyński. Paweł Drzewiecki – reżyser cyklu słuchowisk opartych o teksty legendarnych „Dialogów na cztery nogi” autorstwa Jonasza Kofty i Stefana Friedmana, zdecydował się przypomnieć te barwne męskie dialogi, by ukazać twórczość tegorocznego patrona LOGOS FEST z innej niż na przykład w niedawnej produkcji Teatru Małego, „Miniaturze o ciszy” strony, a zatem skupiając się nie na liryzmie, a na humorze i satyrze, które niekiedy nabierają również irracjonalnego zabarwienia. Rozmowy naszych bohaterów, nacechowane inteligentną grą słów i niebywale częstą zmianą sytuacji – zaskakującymi skojarzeniami oraz niekiedy gwałtownym przechodzeniem z tematu w temat, wymagały ogromnej maestrii aktorskiej.
Paweł Drzewiecki: „Wiedziałem, że potrzebuję aktorów, których zestawienie głosowe będzie na tyle charakterystyczne, by oddać aurę realizowanych słuchowisk, a zarazem których kunszt interpretatorski sprawi, iż w płynny sposób przeprowadzą widza przez meandry podejmowanych przez naszych bohaterów zagadnień. Od samego początku zależało mi, by jedną z postaci kreował Tomasz Grochoczyński – wieloletni wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie (Dziekan Wydziału Aktorskiego, a następnie Prorektor ds. studentów), ale także jeden z najciekawszych aktorów i reżyserów dubbingowych w naszym kraju. Pracowaliśmy już kilkakrotnie w przeszłości i miałem absolutną pewność, że właśnie tej barwy głosu i tej wrażliwości na słowo potrzebujemy, do realizacji cyklu „Dialogów na cztery nogi”. Z Piotrem Fronczewskim współpracę planowaliśmy już kilkakrotnie – wiele z wcześniejszych produkcji Teatru Małego zyskało zainteresowanie Pana Piotra, niestety zawsze na drodze stanęły nam rozbieżności terminowe. Cieszę się, że tym razem udało się nam zrealizować wspólne zamierzenia twórcze, bo bez wątpienia bez osobowości i charyzmy Piotra Fronczewskiego, wykonanie zaplanowanej koncepcji artystycznej tych słuchowisk nie byłoby możliwe”.

Co ciekawe obaj panowie współpracowali ze sobą na deskach Teatru Ateneum ponad dwadzieścia lat temu. Zaproszenie dyrektora artystycznego proLOGOS – Pawła Drzewieckiego – do udziału we wspólnym projekcie, stanowiło więc dla tych wybitnych aktorów twórcze spotkanie po latach.
Ważne było również to, iż obaj aktorzy pamiętają Warszawę czasów, w których powstawały teksty w oparciu o które realizujemy nasze najnowsze produkcje. Dla Piotra Fronczewskiego dodatkowo istotny był aspekt sentymentalny – wiele lat temu współpracował on z Jonaszem Koftą, i do dziś w serdecznej pamięci ma wspólne estradowo-kabaretowe wojaże, po których przez długie godziny trwały rozmowy, których owocem były kolejne teksty literackie i scenariusze widowisk satyrycznych. Te doświadczenia ubogacały artystycznie i językowo każdego z ich uczestników.

„Przednie brednie poobiednie” Jonasz Kofta, Stefan Friedmann

Premiera słuchowiska online: 31 lipca 2020, godz. 18:00 na kanale You Tube Teatru Małego

Występują: Piotr Fronczewski, Tomasz Grochoczyński, Paweł Drzewiecki

Reżyseria: Paweł Drzewiecki

Realizacja nagrań: Piotr Pozkoczym i Tomasz Kowalski

Mix i mastering: Krzysztof Kurek

Udźwiękowienie: Joanna Piwowar-Antosiewicz

https://www.youtube.com/watch?v=FYZJzpvVC9g

Piotr Fronczewski

(ur. 8 czerwca 1946 w Łodzi) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, piosenkarz, satyryk, reżyser teatralny oraz pedagog.

Ma w swoim dorobku artystycznym blisko 120 ról filmowych w serialach telewizyjnych i filmach fabularnych. Jeden z najwybitniejszych i najwszechstronniejszych aktorów w historii polskiej kinematografii. Przez Gustawa Holoubka, Tadeusza Łomnickiego i Zbigniewa Zapasiewicza został w 1990 uznany za jednego z trzech największych polskich aktorów dramatycznych po 1965 (obok Wojciecha Pszoniaka i Andrzeja Seweryna).

Syn Władysława (1900–1969), po II wojnie światowej organizatora widowni w teatrze i Bogny z domu Duszyńskiej (1912–2016). Jego ojciec pochodził z rodziny żydowskiej, był synem Izraela i Natalii Finkelsztejnów, przed II wojną światową przyjął chrzest i zmienił nazwisko na Fronczewski. Od 1974 żonaty z Ewą, ojciec Magdaleny Fronczewskiej i Katarzyny Fronczewskiej.

Absolwent, reżyser i profesor nauk teatralnych PWST w Warszawie. Laureat ponad 20 nagród filmowych. W rankingu czytelników tygodnika „Polityka” zajął 15. miejsce na liście najwybitniejszych polskich aktorów.

2 listopada 2015 nakładem wydawnictwa Znak ukazała się książka Ja, Fronczewski – obszerny wywiad-rzeka przeprowadzony z aktorem przez Marcina Mastalerza, poruszający najważniejsze wątki biografii osobistej i zawodowej Fronczewskiego.

Debiutował jako 12-latek w filmie Wolne miasto Stanisława Różewicza.

Grał na scenach teatrów warszawskich: Narodowego (1968–1969), Współczesnego (1969–1973), Dramatycznego (1973–1983), Studio (1984–1987), a obecnie Ateneum (od 1991).

Grał rozmaite role filmowe, poczynając od roli ojca (Rodzina zastępcza), czarodzieja (Akademia pana Kleksa), lekarza (Cesarskie cięcie), wariata (13 posterunek), a kończąc na rolach gangsterskich. Występował w słuchowiskach radiowych (np. Grzegorz z Rodziny Poszepszyńskich). Użyczał głosu bohaterom gier komputerowych (m.in. Wrota Baldura) oraz filmów animowanych (m.in. Diego z Epoki lodowcowej).

Pod pseudonimem Franek Kimono wydał dwie żartobliwe płyty z muzyką disco. Jest także wykonawcą piosenki aktorskiej. Znany z wykonań przedwojennych szlagierów oraz piosenek do tekstów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Macieja Zembatego. Występował także w kabaretach, m.in. w Kabarecie Pod Egidą Jana Pietrzaka i Kabarecie Olgi Lipińskiej.

Tomasz Grochoczyński

(ur. 26 marca 1948 w Otwocku) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, prezenter telewizyjny, wykładowca Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Od roku akademickiego 2012/13 do 2015/16 pełnił funkcję prorektora warszawskiej AT.

Ukończył XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Ludowego Lotnictwa Polskiego na warszawskich Bielanach (1966). W 1970 został absolwentem PWST w Warszawie. 19 listopada tego samego roku, zadebiutował w teatrze.

Paweł Drzewiecki

Aktor, reżyser, wykładowca akademicki, członek Sekcji Teatrów Dramatycznych Związku Artystów Scen Polskich. Zawodowy Dyplom Aktorski uzyskał w 2010 roku, składając egzamin przed Państwową Komisją ZASP pod przewodnictwem Joanny Szczepkowskiej. W latach 2009-2013 związany zawodowo z Teatrem im. Gniazdowskiego we Włocławku, od września 2012 roku twórca i kierownik artystyczny Punctum Teatr. W latach 2014-2019 dyrektor Miejskiego Centrum Kultury w Tychach, gdzie m.in. zainicjował i przez pięć kolejnych lat programował LOGOS FEST – Tyski Festiwal Słowa, powołał do życia aktywizujący środowisko artystyczne program Tyski Bank Kultury, sprawował funkcję Dyrektora Organizacyjnego Międzynarodowego Festiwalu „Śląska Jesień Gitarowa” oraz Dyrektora Artystycznego Tyskiego Festiwalu Monodramu MoTyF, współpracując z artystami tej klasy co Jan Peszek, Jerzy Stuhr, Wiesław Komasa czy Wojciech Pszoniak. Od września 2019 roku Dyrektor Naczelni i Artystyczny Teatru Małego w Tychach. Absolwent m.in. Dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Łódzkim, Podyplomowych Studiów Emisji i Higieny Głosu w WSMiK im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, Podyplomowych Studiów Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży PWST we Wrocławiu, Podyplomowych Studiów Zarządzania Kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Podyplomowych Studiów Creative Leadership w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. W 2013 roku ukończył dotowany przez MKiDN prestiżowy kurs TEATR FORUM, organizowany przez Fundację Drama Way, Cardboard Citizens oraz The Tale Valley Community Theatre, zaś w roku 2017 Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych SWPS w Warszawie, na modułach dramaturgicznym, jak również kuratorsko- producenckim. W dorobku aktorskim ma m.in. role: Wolanda w „Mistrzu i Małgorzacie”, Kreona w „Antygonie“, Gillesa w „Małych zbrodniach małżeńskich”, Jerrego w „Dwojgu na huśtawce” czy Bohatera w Różewiczowskiej „Kartotece” zrealizowanej w formie monodramu. Wyreżyserował m.in. „Pana Tadeusza” Mickiewicza, „Śluby panieńskie” Fredro, „Iluzje” Wyrypajewa, wielokrotnie nagradzane przedstawienie pt. „Dziób w dziób” na podstawie dramatu Maliny Prześlugi, a ostatnio „Opowieść Wigilijną” Dickensa. Dwukrotny laureat nagrody Zarządu Województwa Kujawsko – Pomorskiego za zasługi dla rozwoju kultury teatralnej (2010, 2013), trzykrotny stypendysta Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego w dziedzinie teatru (2011, 2012, 2013). Laureat wielu nagród, m.in. Grand Prix na I Suwalskich Spotkaniach z Monodramem w 2001 roku oraz Grand Prix Ogólnopolskiego Turnieju Sztuki Recytatorskiej i Poezji Śpiewanej im. Skamandrytów w 2006 roku.

———-
DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW NARODOWEGO CENTRUM KULTURY W RAMACH PROGRAMU KULTURA W SIECI.